Week 1
Blijf op de hoogte en volg Elles
02 Oktober 2014 | Argentinië, Córdoba
ola, Buenos noches!
Even een berichtje vanaf Argentinië. Er is weeral een week voorbij, en in die week ook al veel dingen gezien en meegemaakt.
Het begon met mijn reis van langer als 24 uur. eerst 2,5 uur vliegen, daarna 13 uur en toen nog een keer 1,5 uur. Het was een lange rit dus. Het reizen is soepel verlopen, - op een stinkende man naast me 13 uur lang die geen engels kon maar wel wou praten, - wel een grote jetlag aan over gehouden. Ik werd op het vliegveld van Cordoba ontvangen door een jongen van de organisatie met gelijk 2 kussen, dat is hier heel normaal als je iemand nog maar net ontmoet, en ook is het hier heel normaal dat als je ergens binnen komt je iedereen eerst een kus op de wang geeft en dan pas gaat zitten. Het voelt wel gelijk dat je welkom bent. Toen kwam ik aan bij het vrouwtje waar ik nu woon. Het is een heel lief vrouwtje, we eten elke avond om half 10, dat is dus redelijk laat voor ons Nederlanders. Ze kan nauwelijks Engels dus is het veel handen en voeten werk, wat ook wel weer wat heeft. Wat me heel erg is opgevallen toen ik in de taxi zat naar het huis dat de mensen hier absoluut niet kunnen rijden. Alles is zigzag en ik vond het erg gevaarlijk, en heel veel getoeter.
Vrijdag is mij de stad laten zien. Het is een grote stad en je ziet dat het verschil qua welvaart erg groot is als je kijkt naar de huizen en straten en winkeltjes. Mensen willen hier wel echt werken, zo zie je overal bij stoplichten jongens staan die de ramen schoon maken van de auto's die stilstaan, soms verdienen ze daar 11 euro per uur mee, wat heel veel is voor hier. Omgerekend is dat ongeveer 117,30 peso. Er zijn ook op elke hoek van de straat mensen die eten verkopen in van die sleepkarretjes. Iedereen is hier wel heel erg vriendelijk tegen over elkaar. Er zijn hier erg veel zwerfhonden. Ik heb vriendjes gemaakt met een hondje die altijd op straat zit waar ik moet wachten op de bus om van mijn project naar huis te rijden. Ze zijn vriendelijk tegen over mensen. Zit er serieus over na te denken om hem te adopteren en mee naar huis te nemen (dus pap en mam als je dit lezen, schrik niet als ik uit t vliegtuig stap met een hond aan mn hand haha)
Gister dan mn allereerste werk dag gehad. De mevrouw van het project, de veronica heet is ontzettend aardig, en heel enthousiast. Ze is ontzettend blij met vrijwilligers want er is erg veel werk. Gister waren er geen kindjes, dus heb de paarden geborsteld, ze heeft me dingen laten zien, en ik mocht ook nog op het mooiste paard rijden die ze daar hadden. Vandaag waren er wel kindjes. Een meisje van rond de 10 jaar met het syndroom van down, en een meisje van rond de 16 jaar met een vorm van autisme. Je ziet als ze op dat paard zitten dat ze er heel blij en enthousiast van worden. Het is erg leuk om te zien. Ook weer de standaard dingetjes gedaan vandaag, net als de paarden poetsen.
Er waren nog 3 meiden die hier wonen, waar ik morgen mee op stap ga. Dus dan gelijk even kijken of het uitgaansleventje goed is hier.
Het is erg leuk hier, en het weer is perfect. In december kan het hier 45 graden worden, maar dan ben ik al naar huis natuurlijk.
Nou saludos!
Even een berichtje vanaf Argentinië. Er is weeral een week voorbij, en in die week ook al veel dingen gezien en meegemaakt.
Het begon met mijn reis van langer als 24 uur. eerst 2,5 uur vliegen, daarna 13 uur en toen nog een keer 1,5 uur. Het was een lange rit dus. Het reizen is soepel verlopen, - op een stinkende man naast me 13 uur lang die geen engels kon maar wel wou praten, - wel een grote jetlag aan over gehouden. Ik werd op het vliegveld van Cordoba ontvangen door een jongen van de organisatie met gelijk 2 kussen, dat is hier heel normaal als je iemand nog maar net ontmoet, en ook is het hier heel normaal dat als je ergens binnen komt je iedereen eerst een kus op de wang geeft en dan pas gaat zitten. Het voelt wel gelijk dat je welkom bent. Toen kwam ik aan bij het vrouwtje waar ik nu woon. Het is een heel lief vrouwtje, we eten elke avond om half 10, dat is dus redelijk laat voor ons Nederlanders. Ze kan nauwelijks Engels dus is het veel handen en voeten werk, wat ook wel weer wat heeft. Wat me heel erg is opgevallen toen ik in de taxi zat naar het huis dat de mensen hier absoluut niet kunnen rijden. Alles is zigzag en ik vond het erg gevaarlijk, en heel veel getoeter.
Vrijdag is mij de stad laten zien. Het is een grote stad en je ziet dat het verschil qua welvaart erg groot is als je kijkt naar de huizen en straten en winkeltjes. Mensen willen hier wel echt werken, zo zie je overal bij stoplichten jongens staan die de ramen schoon maken van de auto's die stilstaan, soms verdienen ze daar 11 euro per uur mee, wat heel veel is voor hier. Omgerekend is dat ongeveer 117,30 peso. Er zijn ook op elke hoek van de straat mensen die eten verkopen in van die sleepkarretjes. Iedereen is hier wel heel erg vriendelijk tegen over elkaar. Er zijn hier erg veel zwerfhonden. Ik heb vriendjes gemaakt met een hondje die altijd op straat zit waar ik moet wachten op de bus om van mijn project naar huis te rijden. Ze zijn vriendelijk tegen over mensen. Zit er serieus over na te denken om hem te adopteren en mee naar huis te nemen (dus pap en mam als je dit lezen, schrik niet als ik uit t vliegtuig stap met een hond aan mn hand haha)
Gister dan mn allereerste werk dag gehad. De mevrouw van het project, de veronica heet is ontzettend aardig, en heel enthousiast. Ze is ontzettend blij met vrijwilligers want er is erg veel werk. Gister waren er geen kindjes, dus heb de paarden geborsteld, ze heeft me dingen laten zien, en ik mocht ook nog op het mooiste paard rijden die ze daar hadden. Vandaag waren er wel kindjes. Een meisje van rond de 10 jaar met het syndroom van down, en een meisje van rond de 16 jaar met een vorm van autisme. Je ziet als ze op dat paard zitten dat ze er heel blij en enthousiast van worden. Het is erg leuk om te zien. Ook weer de standaard dingetjes gedaan vandaag, net als de paarden poetsen.
Er waren nog 3 meiden die hier wonen, waar ik morgen mee op stap ga. Dus dan gelijk even kijken of het uitgaansleventje goed is hier.
Het is erg leuk hier, en het weer is perfect. In december kan het hier 45 graden worden, maar dan ben ik al naar huis natuurlijk.
Nou saludos!
-
02 Oktober 2014 - 20:16
Yvonneke:
Hey wuufje wat leuk om te lezen dat het zo goed gaat met je en dat je het leuk hebt, maar wat ben je llangondeeweg geweest eejj!!!!
Neem dat lieve hondje maar mee hoor dan wil ik ook wel erop passen als je weeg weg bent of zo haha.
Mooi he als je voor andere minder valide mensen iets kunt doen he en zeker ook leuk dat het tesamen gaat met beesten!!
Nou veel plezier met het stappen en zorg goed voor jezelf eejjj
Groetjes Keesje en Yvonneke xxxxxxxxxxxxxxx -
03 Oktober 2014 - 19:15
Tante Carien,:
Hoi Elles,
Leuk om nieuws van jouw te krijgen, eerst even een reactie Natuurlijk weten we dat je in Argentinië bent, maar met de mail die je van ons kreeg wilden we je op de hoogte houden van wat er hier gebeurt. Was het stappen gezellig of gebeurt het daar op een andere manier dan dat jij gewend bent? Ze hebben daar vast ook wel een lokaal drankje, waarschijnlijk heb je dat ook al geproefd! Als je zoveel paarden poetst kun je misschien wel solliciteren bij Martin, je hebt dan immers werkervaring! Waarschijnlijk moet je vaak lachen omdat je moet praten met handen en voeten, dat gaat vast niet altijd goed. Kun je wel contact maken met de cliënten van de manege, ze kunnen misschien al moeilijk contact maken zonder het taalverschil. 'k Ben wel benieuwd of je dat (hoe je dat) oplost.
Liefs van ons. -
05 Oktober 2014 - 12:54
Oma:
lieve Elles,
ik ben bij je vader en moeder op de koffie. Het is zondagmorgen en heb je bericht gelezen dat je al een beetje ingeburgerd bent. En dat je kennis hebt aan een hondje, elke morgen. En vriendinnen hebt om mee op stap te gaan.
Gisteren bij het feestje van Evelijn haar opa en oma, 60 jaar getrouwd, is er veel naar je gevraagd hoe het gaat. Ik vond het erg leuk op schiphol om afscheid te nemen, nog samen op de foto. We zijn in beeld, iedereen heeft het gezien.
Van allemaal veel de groeten, zeker van alle Leeuwtjes.
Fijn dat je het zo naar je zin hebt. Het is wel stil als je niet thuis bent.
Groeten en veel liefs van Oma -
13 Oktober 2014 - 16:14
Evelyn:
Melieve Elles,
Leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt en inmiddels al wat mensen kent! Had ook niet anders verwacht.
Hoe gaat het inmiddels met je Spaans?
Ik ben benieuwd naar je verdere belevenissen en hoe het er daar uitziet. Kun je wat foto's uploaden?
Veel plezier verder!
Liefs,
Eef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
